Duik onder in de kelders van de voetbalwereld; vergeten voetballers, nutteloze weetjes, fotoreportages, legendarische clubs, straffe verhalen en de Foota Morgana opdrachten...

vrijdag, september 29, 2006

Al-Rayyan Club???

Emile Mpenza is terug Rode Duivel.
Demol is hem gaan scouten in Qatar bij zijn club Al-Rayyan.
Spelen in Qatar is voor de modale voetballiefhebber zoiets als een stap terug zetten op professioneel vlak maar een sprong vooruit maken op financieel vlak.
We bekijken Al-Rayyan Club eens van dichterbij.




De club werd opgericht in 1967 na een fusie tussen Al-Rayyan en Nusoor Club.
Buiten voetbal is de club ook actief in basket, volleybal, handbal en tafeltennis.
De clubkleuren zijn rood en zwart en de bijnaam van de club is 'alraheeb' wat vrij vertaald 'de gevreesden' betekent ofwel 'de leeuwen'.
Rayyan is een bekende historische stad in Qatar en de naam betekent zoveel als 'irrigatiebron', het is tevens ook de naam van één van de deuren van de hemel in de Islam.
De handbal- en basketteams hebben al talloze prijzen op hun palmares staan maar toch is het de voetbaltak die de meeste aandacht krijgt van de clubleiding en de media.
Talloze gewezen voetbalvedetten hebben de kleuren van Al-Rayyan verdedigd; Emile Mpenza, Frank en Ronald De Boer, Sonny Anderson, Fernando Hierro, Ali Benarbia, Mario Basler, ...
Op het palmares van de club staan 7 titels, 3 x de Qatar Prince Cup en 3 x de Qatar Crown Prince Cup.
De thuiswedstrijden worden afgewerkt in het Umm Affai stadion dat een capaciteit heeft van om en bij de 25000 plaatsen.



::Bart::

woensdag, september 27, 2006

Voetballende broers...

Erwin en Ronald Koeman, Ronald en Frank De Boer, Phil en Gary Neville, Michael en Brian Laudrup, Ruud en Danny Hesp, Jean-Marie en Danny Pfaff ...
Allemaal voorbeelden van broederparen die het geschopt hebben tot profvoetballer.
Maar de broertjes Wallace deden het nog beter; zij waren met drie; Rod, Ray en Danny.
In 1988 zorgden ze voor een absolute primeur, voor de eerste keer in de geschiedenis speelden 3 broers in hetzelfde team tijdens een match in de hoogste Engelse afdeling.
De drie broers trokken gelijktijdig het truitje van Southampton aan.
Nadien gingen Rodney, Ray en Danny hun eigen weg en speelden ze voor een resem clubs waaronder Glasgow Rangers, Man U, Birmingham, Wycombe en Leeds United.
In 1996 werd bij de oudste van de drie broers, Danny, Multiple Sclerose vastgesteld.
Sindsdien zet hij zich in voor zijn lotgenoten.
De ex-voetballer, ooit op zijn zestiende de jongste speler ooit in het eerste elftal van Southampton, heeft de Danny Wallace Foundation opgericht en probeert zoveel mogelijk geld in te zamelen om de ziekte te bestrijden.


::Bart::

dinsdag, september 26, 2006

Een comeback om U tegen te zeggen...

Wij herinneren ons de match van Antwerp tegen Vitosha Sofia nog levendig als dé comeback uit de voetbalgeschiedenis maar dit is nog straffer...
Je zal maar op de tribunes gezeten hebben in Charlton op 21 december 1957...
De thuisploeg nam het op tegen Huddersfield Town en met nog een half uur op de klok stond het maar liefst 1-5.
Het feit dat hun kapitein het veld na een kwartier moest verlaten met een blessure zat er zeker en vast voor iets tussen. In die tijd waren er immers geen reservespelers.
Het zag er voor Charlton, dat het voorgaande seizoen gedegradeerd was met maar liefst 120 tegentreffers, opnieuw niet goed uit.
Tien minuten later echter stond Charlton 6-5 voor, dankzij 5 doelpunten van Johnny Summers.
Huddersfield werd terug wakker en maakte gelijk.
De doelpuntenkermis leek te eindigen op 6-6 maar in de slotseconden van de wedstrijd gaf Summers nog een assist, John Ryan scoorde zijn tweede van de avond en Charlton won met 7-6.
Huddersfield staat dankzij deze match in de voetbalgeschiedenisboeken als enige ploeg die 6 keer scoorde om toch met lege handen achter te blijven.


Johnny Summers

::Bart::

maandag, september 25, 2006

Onverwacht geplaatst of juist niet...

Het mooie aan voetbal is dat het soms zo ontzettend onvoorspelbaar is.
Dat is niet anders wanneer landen zich moeten kwalificeren voor een WK.
Landen die het aan hun status verplicht zijn plaatsen zich soms niet en voetbaldwergen overtreffen zichzelf.
In 1993 voerde FIFA de FIFA-ranking in.
Welke landen waren het hoogst geplaatst in die ranking en konden zich toch niet kwalificeren en welke landen stonden het laagst op de ranking en waren er tegen alle verwachtingen in toch bij op het koninginnenbal?
Een overzichtje met de notering in mei (vlak voor het tornooi).

1994
Denemarken niet geplaatst ondanks de 5e stek op de ranking.
Bolivia geplaatst ondanks de 43e stek op de ranking.

1998
Tsjechië niet geplaatst ondanks de 3e stek op de ranking.
Nigeria geplaatst ondanks de 74e(!) stek op de ranking.

2002
Colombia niet geplaatst ondanks de 4e stek op de ranking.
China geplaatst ondanks de 50e stek op de ranking.

2006
Denemarken en Nigeria niet geplaatst ondanks de gedeelde 11e stek op de ranking.
Togo geplaatst ondanks de 61e stek op de ranking.



foto: Togo

::Bart::

zaterdag, september 23, 2006

Oudste geval van omkoping...




















Na gokchinezen en opgesloten referees hebben we het allemaal wel gezien, de omkoopschandalen in het voetbal.
Wanneer werd eigenlijk voor het eerst een speler geschorst voor omkoping?
Daarvoor moeten we de klok een heel stuk terugdraaien, 106 jaar om precies te zijn.
In de Engelse competitie moest Burnley winnen van Nottingham Forrest om de degradatie af te wenden.
De doelman van Burnley, 'Happy' Jack Hillman bood elke tegenstander £2 aan om 'het rustig aan te doen'.
Ondanks zijn aanbod stond het bij de rust al 0-2, waarop Hillman zijn bod verhoogde naar £5 per speler.
Uiteindelijk werd het 0-4 en Burnley degradeerde.



De omkoopzaak lekte uit en hoewel Hillman beweerde dat hij enkel met de spelers gepraat had en hen geen geld had geboden, kreeg hij toch een boete en een schorsing van 1 jaar.
En dat allemaal rond het gezegende jaar 1900...

::Bart::

vrijdag, september 22, 2006

Vrije tribunes...actie dit weekend.

Een paar jaar geleden zetten enkele mensen een actie op poten tegen de zogenaamde 'repressie' in de Belgische stadions, genaamd 'Vrije tribunes' - of in het Frans 'tribunes libres'.
De organisatie duidt met het het woord 'regressie' op het toenemend aantal stadionverboden door onduidelijke voetbalwetten en vooroordelen t.o.v. fanatieke voetbalsupporters.
Zo worden in bepaalde stadions straffen geplaatst op een zekere ‘actie’, die in een ander stadion onbestraft blijft. Ook is de wetgeving binnen Belgische voetbalstadions onaanvaardbaar streng geworden, met regels die dicht bij het waanzinnige aanleunen, aldus 'Vrije tribunes'.
Daarom hebben de fanatieke fans van ruim tien Vlaamse én Waalse clubs de rivaliteit voor eventjes opzij geschoven en de handen ineen geslagen om een actie op touw te zetten.
De doel van de actie is om een duidelijke, uniforme voetbalwet met redelijke en aanvaardbare regels te bekomen.
Op speeldag 7, in het weekend van 22 september zal tijdens de meerderheid van de wedstrijden – bij zowel thuis als uitfans – een spandoek te zien zijn met daarop de leuze ‘vrije tribunes’.
Dit is de eerste stap van de actie 'Vrije tribunes'.
Wordt vervolgd...


::Bart::

donderdag, september 21, 2006

Handig Braziliaans hulpmiddeltje voor scheidsrechters...

Sinds 2001 wordt er in Braziliaanse kampioenschappen regelmatig gebruik gemaakt van een handig hulpmiddeltje voor arbiters.
Heine Allemagne, een voetbalfan en chemicus kwam op het idee om een spray te maken die de referee kan gebruiken bij een vrije trap.
De spelleider spuit een lijn op de grasmat op de reglementaire afstand van de bal.
Op die manier kan hij eenvoudig controleren of de muur van de verdedigende ploeg niet dichterbij kruipt zoals dat wel vaker het geval is.
Als bij wonder lost het product na 1 minuut op en is er niets meer van te zien.
De spray is niet-toxisch en is gemaakt van mineraal water en een bestanddeel van kokosnoten.
Ondanks het bewezen nut van de spray ziet FIFA het toch niet zitten om het middeltje wereldwijd in te voeren.



::Bart::

woensdag, september 20, 2006

Kent U Fernand Goyvaerts?

Fernand Goyvaerts is de enige Belgische voetballer die ooit voor zowel FC Barcelona als Real Madrid speelde.

Goyvaerts werd geboren in 1938.
Op zestienjarige leeftijd debuteerde hij in het eerste elftal van Club Brugge, hij promoveerde met deze club naar de eerste afdeling.
In 1962 trok Goyvaerts naar FC Barcelona voor 5 miljoen Belgische frank.
In 1964 werd hij uitgeroepen tot beste buitenlandse speler in de Primera Division.
In 1965 ging hij naar Real Madrid maar daar kon hij nooit echt doorbreken door een reeks blessures.
Hij ging dan maar samen met trainer Di Stefano naar Elche.
Een seizoen later trok hij naar de Franse club Nice waar hij drie seizoenen voetbalde.
In 1971 keerde Goyvaerts terug naar België om er nog voor Cercle Brugge, Lokeren, Lauwe en Doornik te spelen.
Ondanks het feit dat hij één van de meest getalenteerde spelers van zijn generatie was sprokkelde hij maar 8 caps bij de Rode Duivels.
Na zijn actieve carrière werd hij spelersmanager.
Goyvaerts overleed in 2004.

::Bart::

dinsdag, september 19, 2006

Truitje verdwijnt, boodschap verschijnt...

We zijn er geen voorstander van; spelers die scoren en hun truitje uittrekken om in volle euforie hun torso te tonen aan iedereen die het al dan niet wil zien.
Wanneer onder het truitje een boodschap verborgen zit vinden we dat natuurlijk wel interessant...



In september 1997 scoort Arsenalspits Ian Wright.
Hij ontdoet zich van z'n shirt.
Er verschijnt een Nike t-shirt met daarop: "179 just did it".
Het doelpunt dat hij scoorde was zijn 179e voor de club, een record...


In maart 1997 scoort Robbie Fowler voor Liverpool.
Hij trekt zijn shirt omhoog en er verschijnt een t-shirt met een steunbetuiging voor 500 ontslagen Liverpoolse dokwerkers...
En ja hoor, Robbie had weer een boete van 2000 Zwitserse Franken aan zijn broek...




::Bart::

maandag, september 18, 2006

Een kaart voor sarcasme...

Als er nu één ding is waar scheidsrechters niet mee kunnen lachen is het sarcasme...

In 1999 speelde Leicester City tegen Coventry in de Premier League.
De lijnrechter had er blijkbaar zin in en had Leicester al een paar keer onterecht afgevlagd.
Toen twee spelers langs de zijlijn tegen mekaar botsten en de lijnrechter mee tegen de vlakte ging zag Neil Lennon zijn kans... Hij liep naar de tribune waar de andersvalide toeschouwers zaten, nam een rolstoel en ging deze naar de onfortuinlijke lijnrechter brengen...
Het thuispubliek gaf hem een ovatie maar de ref gaf hem een kaart...

In 2003 eindigde Southampton - Bolton op 0-0.
De Fransman Fabrice Fernandes zorgde toch voor wat animo op het veld.
Toen de scheids Bolton een betwistbare vrijschop gaf liep Fernandes naar de man in het zwart, liet zich vallen en begon ostentatief over de grond te rollen...
Ook hij ging in het boekje...

Het kan ook nog cooler...
In de weken voor de Merseyside derby worden in Liverpool vaak de vetste roddels naar boven gehaald en wordt er kwistig gestrooid met verdachtmakingen.
Een aantal jaren geleden was dat niet anders.
Van Evertonkant werd er beweerd dat Liverpoolspits Fowler drugs zou gebruiken.
Fowler gaf de 'Toffees' tijdens de match lik op stuk; hij scoorde en ging geknield aan de doellijn snuiven...
Het kostte hem een boete en een schorsing...



::Bart::

zondag, september 17, 2006

Herinnert u zich deze nog...?

Deze Hongaarse spits werd geboren op 1 augustus 1976 in Dunaferr en het was in deze stad dat hij zijn eerste stappen zette in het professionele voetbal.
In de zomer van 1994 stapte hij over naar de Belgische competitie, hij tekende een contract bij Cercle Brugge.
In zijn eerste twee seizoenen in Brugge bleef zijn teller staan op respectievelijk 3 en 6 doelpunten, in het derde seizoen in het groen-zwarte shirt brak hij helemaal door met 18 doelpunten in 33 wedstrijden.
Dit bleef niet onopgemerkt en hij werd ingelijfd door Roda JC.
Zijn handtekening was het begin van 7 seizoenen eredivisievoetbal.
Hij voetbalde, met wisselend succes bij Roda JC, FC Groningen, ADO Den Haag en RKC Waalwijk.
In 2004 begon hij aan de competitie bij het Cypriotische Athlitiki Enosis Lemessou maar na 7 wedstrijden keerde hij terug naar zijn vaderland om er de kleuren van Zalaegerszeg te verdedigen.
In 2005 tekende hij bij Rakospalotai AEC en deze club is tot op de dag van vandaag nog steeds zijn werkgever.

Maar als we heel eerlijk zijn vonden we hem gewoon cool in zijn derde seizoen Cercle...



Zijn naam? Gabor Torma...

::Bart::

Mooi gebaar van solidariteit...


Dit artikel namen we integraal over van www.kvmechelen.be omdat we deze bewonderenswaardige actie even in de schijnwerpers wilden zetten.

Kopf hoch Manuel’ – zo luidde de tekst op een spandoek voor de onfortuinlijke Manuel Klauser.
De 19-jarige Klauser was een beloftevolle speler van KAS Eupen. Enkele weken geleden werd zijn voetbalcarrière abrupt afgebroken. Een ernstig letsel aan het scheenbeen noopte de artsen tot een drastische ingreep. Het been van Klauser werd geamputeerd.Zaterdag refereerden de supporters van KV Mechelen aan de tragedie door een spandoek met de tekst ‘Kopf hoch Manuel’ op te hangen. Op die manier wilde de aanhang van Malinwa de jonge speler en zijn entourage een hart onder de riem steken. Een geëmotioneerde Marc Grosjean (trainer van KAS Eupen) bedankte na de partij de KV-supporters voor het spandoek. “Ik was ontroerd toen ik de boodschap aan het adres van Manuel zag. In het hedendaagse voetbal is het uitzonderlijk dat supporters van de tegenstander zich zo meelevend opstellen. Dit is een warme uiting van solidariteit en sportiviteit. In naam van de hele club wil ik de aanhang van KV Mechelen dan ook bedanken voor dit prachtige gebaar.”

::Bart::

zaterdag, september 16, 2006

Geniale voetballers uit lang vervlogen tijden: Matthias Sindelar


Matthias Sindelar werd op 18 februari 1903 geboren in het Tsjechische Kozlau.
Om de armoede te ontlopen vluchtte het gezin Sindelar naar Oostenrijk.
Al snel werd Matthias opgepikt door Hertha Wien om nadien naar het grote Austria Wien te trekken.
Voor deze club scoorde hij aan de lopende band.

Sindelar, die 'De papieren man' genoemd werd omwille van zijn tengere lichaamsbouw dankte zijn succes aan zijn elegantie, zijn beweeglijkheid en zijn intelligentie.

In de jaren '30 speelde de Oostenrijkse nationale ploeg onder leiding van Sindelar het mooiste voetbal van het Europese vasteland.
Het land was één van de favorieten voor de wereldtitel van 1934 maar er werd verloren tegen Italië in de halve finale.
Sindelar werd wereldbekend en gedurende jaren trokken grote buitenlandse clubs zoals Manchester United aan zijn mouw maar er was geen haar op zijn hoofd dat eraan dacht om zijn geliefde Austria te verlaten.

Sindelar werd ook bekend omwille van zijn openlijke protesten tegen het Nazi-regime.
In 1938 mocht Oostenrijk nog één keer aantreden tegen Duitsland alvorens er één nationale ploeg gevormd zou worden van het Derde Rijk.
Sindelar speelde de pannen van het dak en de anders introverte spits triomfeerde bij zijn twee doelpunten ostentatief voor de eretribune die volgestouwd was met Nazi-kopstukken.
Nadien weigerde Sindelar om te spelen voor de nationale ploeg van het 'nieuwe' Duitsland.

Op 23 januari 1939 werd Sindelar samen met zijn vriendin dood aangetroffen.
Bepaalde bronnen beweren dat de Gestapo iets te maken heeft met de dood van het Oostenrijkse voetbalgenie maar algemeen wordt aangenomen dat het koppel zelfmoord gepleegd heeft of dat Sindelar en zijn vriendin het slachtoffer geworden zijn van CO-vergiftiging.
Op het Zentralfriedhof in Wenen verzamelden 20.000 fans voor het afscheid aan Oostenrijks grootste voetballer en de man die 'nee' zei tegen Hitler.

Matthias Sindelar wordt nog steeds door heel Oostenrijk beschouwd als de beste voetballer die het land ooit voortgebracht heeft en hoort in het rijtje thuis bij andere voetbalgrootheden zoals Péle, Di Stefano, Best en Maradona.










::Bart::

vrijdag, september 15, 2006

Herinnert u zich deze nog...?

Deze middenvelder was één van de spelers die deel uitmaakte van de gouden lichting Bulgaarse spelers in de jaren '90.
Hij werd geboren op 29 maart 1966 in Veliko Tarnovo en begon in het seizoen '82/'83 te voetballen bij de plaatselijke club Etar Tarnovo.

In 1991 verliet hij zijn thuisland om zijn geluk te beproeven bij Sporting Lissabon.
In 1995 pakte hij met deze club de Portugese beker.
In datzelfde jaar trok hij naar Duitsland om er bij VfB Stuttgart het mooie weer te maken.
In de periode 1995-2003 werd hij één van de belangrijkste spelers van de club, met hem in de rangen won VfB 1x de Duitse Pokal en 2x de Intertoto Cup.
Europees schakelde hij met zijn team in 1998 ons Germinal Ekeren uit.

Onze creative middenvelder trok ook maar liefst 92 maal het shirt van de nationale ploeg aan, hij speelde mee op de WK's van 1994 en 1998 en op Euro '96.

In 2003 hing hij de schoenen definitief aan de haak, na meer dan 20 seizoenen profvoetbal waarin hij op 608 wedstrijden 148 doelpunten maakte.
Momenteel zit hij in de technische staf van het Zwitserse Grasshopper Club Zürich.



Maar als we heel eerlijk zijn vonden we hem vooral cool omwille van zijn naam...

Zijn naam? ... Krassimir Balakov

::Bart::

donderdag, september 14, 2006

Specifieke voetbaltermen...

Sommige voetbaltermen zijn zeer specifiek, ze worden soms in slechts één land gebruikt.
Zo kent iedereen Catenaccio en Schwalbe maar wat bedoelen Tsjechen met een Anglican en Duitsers met een Wembleytor?
Een overzichtje van rare of grappige termen vind je hieronder.
De taal waarin de term gebruikt wordt staat er steeds bij.

Een Anglican (=Engelsman) is een bal die binnen gaat via de paal. (Tsjechisch)

Een Mozes is tussen twee verdedigers dribbelen en zo de zestien in gaan. Is afgeleid van het splitsen van de Rode Zee door Mozes. (Deens)

Pong wordt gebruikt wanneer een ploeg de bal achteraan blijft rond spelen om tijd te rekken.
Is afgeleid van het jaren '80 videospel 'pong' waarbij een blokje heen en weer moest gespeeld worden. (Deens)

Le foulard (= de sjaal) is de bal met gekruiste benen achter het steunbeen spelen. (Frans)

Een Fahrstuhlmannschaft (= liftploeg) is een ploeg die steeds op en neer gaat tussen twee divisies. (Duits)

Een Englische Woche (= Engelse week) is een week waarin een ploeg in het weekend en op woensdag moet spelen. (Duits)

Een Wembleytor (= Wembleygoal) is een doelpunt dat wordt toegekend ondanks het feit dat de bal niet over de doellijn gegaan is. Remember 1966... (Duits)
(zie foto)


Een Cucchiaio (= lepel) is een penalty die zacht in het midden van het doel geplaatst wordt, ook wel Panenka penalty genoemd. (Italiaans)

Drible da vaca (= koeiendribbel) is de bal langs één kant van de verdediger tikken en hem langs de andere kant voorbijlopen. (Portugees)

Een Peixinho (= visje) is een kopbal in duikvlucht. (Portugees)

Een Armario (= kleerkast) is een stevige centrale verdediger. (Spaans)

Kuvalisha kanzu (= een lang priesterkleed dragen) is de bal over het hoofd van de verdediger tikken en de bal dan terug meenemen. (Swahili)

::Bart::

woensdag, september 13, 2006

Hoe FootaMorgana ontstond...

FootaMorgana is ontstaan als 'nawee' van een zogeheten 'Fata Morgana' die Sven en Kenny moesten uitvoeren toen Bart op vakantie was in de zomer van 2005.

Dit waren de vijf opdrachten:

•Maak (een) duidelijke foto(‘s) van jullie in een stadion van een ploeg uit de hoogste voetbalafdeling maar; geen stadion van één van de grote drie in België.
•Versier voor mij een handtekening met als bijschrift: ‘voor Bart’ van één van de spelers van de lichting Europacup '88 van Malinwa.
•Ga in jullie Malinwa-uitrustingen een fotootje nemen aan het OVK- stadion van Racing Mechelen.
•Sta op de foto met een (ex-) Rode Duivel.
•Ga iets drinken in het café van een bekende voetballer en breng daar bewijs van mee.

De bedoeling was dat er minstens 3 sterren verdiend zouden worden...Het werden er maar liefst vier!




Sven in het Kuipje van VC Westerlo.








Kenny met Marc Emmers, zowel ex-Rode Duivel als
lichting Malinwa 1988.







De handtekening van Emmers.










Kenny 's nachts aan het OVK-stadion van Racing,
getooid in het shirt van Malinwa.





Dat was de voorloper van wat nu FootaMorgana geworden is.

::Kenny::Sven::Bart::

dinsdag, september 12, 2006

De primeur van Kettering Town...

Toen Wolverhampton spits Derek Dougan in 1975 afscheid nam van zijn actieve voetbalcarrière ging hij aan de slag in het bestuur van Kettering Town, een ploeg die uitkwam in de Southern League.
Nog geen maand later had hij een, voor die tijd, lucratieve deal gesloten met bandenfabrikant Kettering Tyres.
Op 24 januari 1976, in de wedstrijd tegen Bath, kwamen de spelers van Kettering het veld opgelopen met een primeur; ze waren de eerste Britse ploeg met de naam van een bedrijf op hun borst.
Vier dagen later besliste de Engelse voetbalbond dat Kettering Town de sponsor moest verwijderen alvorens de volgende wedstrijd aan te vatten.
Dougan tekende protest aan omdat deze beslissing nergens officieel op papier stond maar hij ving bot.
Vindingrijk als hij was veranderde hij Kettering Tyres in Kettering T en hij beweerde dat de T voor 'Town' stond en niet voor 'Tyres'.
Enkele maanden kwam Kettering Town hiermee weg maar toen de FA met boetes begon te dreigen verdween ook de Kettering T van de shirts.
Kettering sloeg de handen in mekaar met Derby County en Bolton Wanderers om het onrecht aan te vechten en uiteindelijk werd in 1977 door de FA beslist dat shirtsponsoring toegelaten werd.
Ironisch genoeg vond Kettering Town geen sponsor voor het volgende seizoen zodat het shirt 'leeg' bleef...



::Bart::

maandag, september 11, 2006

Na 120 minuten voetbal en een aantal strafschoppen nog rood pakken...Dom! Dom! Dom!


In mei 2003 stonden de nationale ploegen van Botswana en Malawi tegenover elkaar.Doelman en tevens ook kapitein van Botswana, Modiri Marumo pakte een gele kaart voor tijdswinst vlak voor Malawi een derde strafschop scoorde.Luttele ogenblikken later kreeg hij een 'vriendschappelijk' schouderklopje van tegenstander Philip Nyasulu, hij reageerde snel en plantte zijn vuist in diens aangezicht.Marumo mocht zich vroegtijdig (als we daar na 120 minuten en een aantal strafschoppen nog van kunnen spreken) gaan douchen.Malawi won uiteindelijk met 4-1.


::Bart::

Vergane glorie of toch niet...???: KFC Diest


In 1948 gingen Hooger Op Diest FC en Standaard Athletiek Diest een fusie aan.

De fusieclub heette FC Diest en mocht zich sinds 1953 zelfs KFC Diest noemen.
In de jaren '50 maakte Diest een stevige progressie; in 1954 promoveerde het naar vierde klasse en twee jaar later werd het kampioen in zijn reeks om het volgende seizoen opnieuw te promoveren. Op een paar seizoenen stond KFC Diest in tweede klasse.
Na een paar seizoenen met ups en downs pakte de club in 1961 de titel in tweede en mochten de supporters zich opmaken voor een verblijf in de hoogste afdeling van het Belgische voetbal.
1964 was een echt topjaar, men eindigde zevende in de competitie en speelde de bekerfinale tegen AA Gent. In de 91ste minuut leidde Diest nog met 1-2 maar uiteindelijk kwamen er nog verlengingen en wonnen de Buffalo's nog met 4-2.
Het volgende seizoen was een pak minder; de degradatie naar tweede afdeling was een feit.
In 1970 promoveerde de club opnieuw om een zwanenzang van 5 jaar in de eerste klasse in te zetten.
Nadien werd KFC Diest een vaste waarde in de tweede klasse, met een kort verblijf in derde in het seizoen 1987/1988 als dieptepunt.

In 1988 fuseerde KFC Diest met FC Assent, een club die pijlsnel was opgeklommen naar de tweede klasse maar geen toeschouwers lokte.
Koninklijke Tesamen Hoger Op Diest, kortweg KTH Diest was geboren.
De club bleef aanwezig in tweede klasse tot 1996 en in 2002 zakte KTH zelfs naar bevordering.
In 2005 ging het van kwaad naar erger toen het ooit zo trotse Diest wegzakte naar de provinciale reeksen.
Daar eindigde het afgetekend op een laatste plaats, het stadion werd overgenomen door de stad, het trainingscentrum verkocht en uiteindelijk werd zelfs de vereffening een feit.
Volgens de supporters betekende een jarenlang wanbeheer de ondergang van hun geliefde club.

Na een reünie van oud-spelers in 2005 ging de bal aan het rollen.
Een aantal oud-spelers sloeg de handen in elkaar, men besloot dat het tijd was om iets te doen voor hun geliefde club, ze zouden 'Den Diest' opnieuw doen opleven.
Tal van besprekingen en overwegingen later was het zover.

Nu speelt Diest opnieuw onder de naam FC Diest, men noemt zich 'het nieuwe Diest' en met oude bekenden zoals onder andere de broers Versaevel,Jef Van Camp, Marcel Van Dingenen, Roger Helsen, Swa Van Casteren en Jos Heyligen in de technische staf werkt men keihard om de club opnieuw het aanzien te geven van weleer.
Wordt vervolgd...?



::Bart::

foto's:www.fcdiest.be

zaterdag, september 09, 2006

De Papaert-beker


Union Sint-Gillis staat momenteel al een aantal jaren in de Belgische tweede klasse, nadat het zelfs periodes in derde en vierde klasse doorworstelde.
Ooit was dat wel anders, de club heeft namelijk 11 titels en 2 Belgische bekers op het palmares staan. Deze prijzen dateren weliswaar uit de periode 1904-1935.
Tussen 8 januari 1933 en 10 februari 1935 liet Union een ongeslagen reeks van maar liefst 60 wedstrijden optekenen.
De ploeg die dit verwezenlijkte ging de geschiedenis in als Union 60.
Nu nog wordt er in België elk jaar een beker uitgereikt aan de ploeg die het langst ongeslagen blijft, de Papaert-beker, genoemd naar...jawel...de kapitein van Union 60.


::Bart::

donderdag, september 07, 2006

Herinnert u zich dit nog...?

Als speler was de Colombiaan Andrés Escobar een degelijke verdediger maar hij zal vooral herinnerd worden als de man die vermoord werd voor een defensieve blunder.

Colombia kwam vol zelfvertrouwen aan op het WK van 1994 in de VS.
Na een indrukwekkende kwalificatieronde waarin ondermeer Argentinië met 5-0 afgeslacht werd, tipte niemand minder dan Pele hen als mogelijke eindwinnaar van het tornooi.
Met spelers als Valderrama, Rincon en Asprilla waren de Colombianen ook volgens andere kenners inderdaad één van de outsiders voor de titel.

Maar de voorbereiding op het tornooi werden overschaduwd door geruchten dat drugskartels en gokkers invloed probeerden te krijgen op de selectiepolitiek van bondscoach Hernan Gomez.
De man zou zelfs doodsbedreigingen ontvangen hebben.

Op het tornooi leek het team ongeconcentreerd door al deze beslommeringen en in de openingswedstrijd werden ze met 3-1 wandelen gestuurd door Roemenië, onder leiding van een sterke Hagi.

In de volgende wedstrijd moest Colombia aan de bak tegen gastland Verenigde Staten.
Toen Escobar een voorzet trachtte te onderscheppen, week de bal af en verdween deze in eigen doel; 2-1 voor de thuisploeg en Colombia vroeger dan verwacht naar huis.

Tien dagen later werd Escobar in Medelin vermoord. Een schutter trof maar liefst 12 keer raak en in het politierapport stond vermeld dat hij bij elke kogel 'Goal!' riep...



::Bart::

woensdag, september 06, 2006

Groundhopping: Stade Géitz van FC Wiltz 71



Veel ground valt er niet te hoppen maar voor de echte freaks;
dit is het Stade Géitz in Wiltz.
FC Wiltz 71 is een club die in de hoogste afdeling van het Luxemburgse voetbal actief is.
Het stadion biedt plaats aan 2000 toeschouwers.
Daar is meteen alles mee gezegd.

Misschien nog een leuk weetje; 2 oude bekenden dragen momenteel het roodwitte shirt van Wiltz;
Gaultier Remacle (ex-Standard) en Rachid Belabed (de speler van La Louviere die ooit een tijd spoorloos was).

::Bart::

Zet het maar eens op een truitje...


Het zal je maar overkomen, Celtic fan zijn en dan per letter moeten betalen als je Vennegoor Of Hesselink op je nieuwe truitje wil laten drukken...

Maar wat is de oorsprong van die rare familienaam?
In de zeventiende eeuw beslisten een lid van de familie Vennegoor en een lid van de familie Hesselink om te trouwen.
Beide families waren belangrijke landbouwersgeslachten in de streek rond Enschede.
De namen waren sociaal gezien even belangrijk dus werd er beslist om beide namen te gebruiken.
Vandaar dat er nu in Glasgow supporters rondlopen met de naam Vennegoor of Hesselink op de rug...

::Bart::

maandag, september 04, 2006

The Mascot Grand National...


Op 24 september 2006 is het weer zo ver; The Mascot Grand National in Huntingdon.
Een hoop mascottes nemen het tegen elkaar op, waaronder een groot aantal mascottes van voetbalploegen.
Maximum 100 mascottes kunnen deelnemen aan deze hilarische race, zij lopen 220 yards (1 yard = 91,44cm) en moeten zes hindernissen nemen.
Onder hen ondermeer Sky Blue Sam van Coventry FC, Chaddy The Owl van Oldham Athletic en Sammy Saint van Southampton FC...
De Mascot Grand National werd in 1999 voor het eerst gehouden en kan elk jaar genieten van meer en meer publieke belangstelling...
Volkomen terecht, natuurlijk!

::Bart::

zondag, september 03, 2006

Herinnert u zich dit doelpunt nog...?


WK 1994 in de VS.
België wint in de eerste groepswedstrijd met 1-0 van een sterk Marokko, mede dankzij een goede Preud'homme.
De tweede groepswedstrijd is legendarisch; de Rode Duivels winnen met het kleinste verschil van Oranje met een doelpunt van Albert.
De derde groepswedstrijd zou een makkie worden en enkele vaste waarden zoals Weber, Nilis en Grün mogen rusten.
Na 5 minuten valt er een legendarisch doelpunt; Saeed Al Owairan rolt de hele Belgische defensie op en maakt het enige doelpunt van de wedstrijd, de zonen van de woestijn winnen met 0-1.
Heel België schaamt zich dood maar erger nog, door het verlies treffen we in de volgende ronde niet het op papier haalbare Ierland maar wel Duitsland en hoe dat afgelopen is weet iedereen nog...

::Bart::

vrijdag, september 01, 2006

Herinnert u zich deze nog...?

Deze Mexicaanse spits met bijnaam 'El Matador', werd geboren op 22 december 1968 in Poza Rica, Veracruz.
In eigen land speelde hij ondermeer voor Queretaro FC, Cruz azul, CF Monterrey, Necaxa, Club America, UANL Tigres, CD Veracruz en Jaguares de Chiapas.
Hij werd Mexicaans speler van het jaar in 1997 en 1998.
Door zijn glansprestatie in de Copa America van 1997 versierde hij een transfer naar de Argentijnse topclub Boca Juniors.
El Matador geraakte echter niet van de bank en keerde verbitterd terug naar zijn thuisland.
Daar liep alles wonderwel weer op wieltjes en hij mocht zich opmaken voor een avontuur bij Los Angeles Galaxy, één van de toppers in de Amerikaanse Major League Soccer.
Hij scoorde 17 keer in 40 wedstrijden en dat was niet genoeg om de verwachtingen in te lossen.
Hij keerde terug naar Mexico en speelde daar nog twee seizoenen.
Zijn carrière in cijfers: 131 goals in 385 competitiewedstrijden en 35 goals in 90 interlands, 4 doelpunten op het WK van 1998.

Maar als we heel eerlijk zijn vonden we hem vooral cool omdat hij een aartslelijk kapsel had...



Zijn naam? ...Luis Hernandez.

::Bart::